Meisje, meisje, meisje. Wat had ik graag gewild dat ik vroeger kon voelen wat ik zelf graag wilde. En dan ook nog de durf om voor mijn eigen wens of verlangen op te komen, ook al was dat anders dan dat de meiden om me heen deden. In plaats daarvan gedroeg ik zij zoals ik dacht dat wenselijk was. Om leuk gevonden te worden, om erbij te horen. Wat had ik mijn onzekerheid graag willen ombuigen tot vertrouwen. Grenzen aangeven, vertrouwen in mijn eigen kunnen, mijn kwaliteiten ontdekken en daarvoor uit durven komen.
De meiden van nu, vanaf een jaar of 8-10 jaar, komen nu al in deze fase. Meidenvenijn, groepsdruk, erbij willen horen, heftige emoties en verdriet, pesten en onzekerheid zijn thema’s die rond het 9e levensjaar een grote rol gaan spelen.
Waar de wereld eerst vooral om het kind draait, gaan deze tieners de afhankelijk naar de wereld buiten hen ontdekken. Met al deze gevoelens en onzekerheden.
Soms wordt door ouders gezegd dat het lijkt alsof hun kind al in de puberteit verzeild is geraakt. Dit is niet het geval. Het is deze transitie naar de nieuwe werkelijkheid die maakt dat je kind zich anders voelt of gedraagt.
Voor deze meiden wil ik zo graag opkomen. Omdat ik weet dat er niets mooiers is dan jezelf durven zijn. Te weten wie je bent, wat jouw kwaliteiten zijn. Dat je durft te stralen. Jij bent je eigen Liefsteling.
In een kleine groep bied ik voor deze dames workshops aan.
Eerlijkheid en groei gaan hand in hand in groepsverband. In deze veilige setting gaan we onder genot van een knutsel, een spel of andere werkvorm onszelf ontdekken. Wat zijn onze kwaliteiten, hoe kom ik voor mezelf op, hoe ga je om met groepsdruk, hoe krijg ik vertrouwen in mijzelf.
Liefs,
Myrthe