april 2021

Herken je het als ouder, je kind kan opeens omslaan in de emoties.
Waar er net nog niets aan de hand leek, slaat de stemming om en lijkt er een bom gebarsten te zijn.
Tranen, frustratie, schreeuwen.
Voor elk kind kan dit er anders uitzien.

“Het is niet eerlijk!”
En dan hoor je jouw kind benoemen: ‘je bent echt heel erg stom!” of ‘Nee, nee, nee. Het is niet eerlijk!”
Van binnen borrelt de emotie. De lava is misschien uit de vulkaan gespoten maar de reden van de boosheid is nog niet aangekaart. Dat hoeft ook niet.

Als ouder willen we graag ons kind uitleggen wat er gebeurde, waarom dit zo verliep of welk gedrag gewenst was. Echter, bedenk eens zelf: waar heb je zelf de meeste behoefte aan wanneer je boos bent? Is dat een verklaring en uitleg over dat wat gebeurde? Is het misschien een knuffel, genegenheid?

De 4 basisemoties
Een kind kun je leren om emoties te herkennen.
De boosheid is een van de 4 basisemoties die er zijn.
Naast boosheid hoort ook verdriet, angst en blijdschap hierbij.
Onder deze basisemoties liggen zeer veel andere emoties verborgen waarvan jouw kind gedurende ervaring ook gaat leren. Want wat is vertrouwen, erkenning, eenzaamheid of kalmte?

Wanneer je als ouder de emoties wat je ziet en ervaart bij jouw kind terugkoppelt aan je kind, worden er woorden gegeven aan dat wat gevoeld wordt.
Zo sta jij als ouder aan de basis van de emotionele ontwikkeling van jouw kind. Jouw kind spiegelt jou, leert van jou, handelt zoals jij. Hoe mooi is het als jij als ouder daarin op praktische wijze aan kan bijdragen.

Hoe help jij jouw kind?
Een eerste stap is het benoemen van de emotie bij je kind.
In het geval van de driftbui mag je jouw kind, naast het bieden van de genegenheid vertellen dat je ziet dat je kindje boos is. Alleen deze woorden zijn al genoeg. Jouw kind zal voelen dat die emotie er mag zijn. Dat het oké is om boos te mogen zijn. Belangrijker, je kind voelt zich gezien. Met alle emoties die het soms in zich heeft.

Jij benoemt de emotie, jouw kind reageert
Als een gesprek mogelijk is, kun je op suggestieve wijze je kind helpen de emotie te plaatsen. Zo leer je een emotie te benoemen. Want was jij als ouder echt stom of wilde je graag je zin en kreeg je die niet? Door je kind te helpen in woorden te vangen wat er mogelijk speelde, kom je achter zoveel meer lagen van emoties.

Eerst aan de hand meegenomen om later steeds meer zelf emoties te kunnen benoemen.
De ontwikkeling en groei van jouw kind, dat blijft wonderlijk!

Liefs,
Myrthe

Je rent.
Je vliegt.
Je valt en bent immer geliefd.

Je fantaseert.
Je ontdekt.
Je breekt en bent weer opgewekt.

Een wilde waaghals. De doener.
Ik hoor je jouw kind omschrijven als een enthousiasteling die in een goede bui de vriendjes om zich heen heeft lopen.

Maar ook het kind dat zich aangedaan voelt bij het mislukken van een taak. Als het niet is gelukt zoals hij had gewild. Het zo graag goed willen doen.

Gevoelig.
Voor de sfeer om hem heen. Jouw kind die de gangmaker kan zijn maar ook de troostende schouder. Of diegene die net iets te fel een duw uitdeelde en met z’n staart tussen de benen weer terug komt lopen. De situatie ontvlucht. Want dit bedoelde hij toch niet. Niet op deze manier.

Herken je ze?
Deze kinderen.
Ik praat in een hij-vorm omdat ik thuis een enthousiaste doener heb. Maar evengoed kunnen dit de meiden zijn. Die mee gaan op ontdekkingspad. Die proberen en leren.

Een ding hebben alle kinderen gemeen.
De emoties zijn groots.
De gevoeligheid van de kinderen maakt dat de woede groots is als dat gevoeld wordt. Het gevoel van onrecht onoverkomelijk. De blijdschap intens. En de scheiding tussen deze emoties flinterdun.

Hoe fijn is het als niet de omgeving om deze energieke kinderen wordt aangepast en omkleedt zodat zij kunnen zijn wie ze zijn.
Zij mogen aan het roer staan van hun emoties. Zij mogen hun emoties herkennen, benoemen en weten wat passend is in de situatie die er is.

Het energieke kind!
Voor jou!
Ik ben er voor jou.

Jouw emoties herkennen.
Hoe mooi is het als jij in een groep met andere energieke kinderen kan samen werken. Op zoek naar jouw eigen handleiding van jouw motor. Jezelf herkennen in de ander. Want jij bent niet anders. Niet anders dan anderen. Jij bent uniek, met jouw eigen motor.
Samen leer je jouw grens aangeven. Elkaars grens respecteren. Je hoeft niet altijd AAN te staan. Doodvermoeiend is dat zelfs. Maar heb je enig idee hoe je tot rust komt? Hoe fijn het is als de motor uit kan staan.

Je hoeft niet te bepalen. Te willen bepalen. Ieder kind heeft eigen ideen. Eigen behoeften. Dat kan soms lastig zijn. Jouw zin niet krijgen. Te moeten wachten. En ook dat mag je leren. Want dat is wat samenwerking is.

Doen!
Dat gaan we doen.
Samen.
Met elkaar.
Vuur. Aarde. Touw. Stokken.

Ik heet je welkom!
4 workshops voor het energieke kind!
4 middagen met elkaar.

Zie ik jou?

Liefs,
Myrthe