Alle berichten door

Myrthe Zuidinga

Papa leer je zoon…

By Ouderschap

Wat zijn kleine kinderen toch eerlijk. Ze spelen samen, ze plagen samen, ze ontdekken samen en zijn goudeerlijk.

Mocht er iets gebeuren wat peuters en kleuters niet zint, dan komen de tranen. Al dan niet ondersteunt met grote snikkende halen wat er gebeurd is.

Deze onschuldige, open, ontvankelijke kleuters worden ouder en de tranen verminderen. Of worden gemeden. Geprobeerd achter de luikjes van de ogen te houden hoezeer de tranen ook opwellen om te stromen, om los te laten, om te uiten.

Ik zie het bij mijn zoon. 6 jaar. En die ontvankelijke peuter is niet meer. Het dragen van een staartje wordt in twijfel getrokken wanneer hij hoort dat ze denken dat hij een meisje is. Ik hoor vriendjes om hem heen vertellen dat ze echt niet huilen.

Jongens en huilen. Er lijkt nog steeds een taboe op te rusten. Nog steeds. Het imago dat een echte man niet hoort te huilen, mannen hun tranen niet tonen in het bijzijn van anderen, blijft aanwezig.

En zolang papa’s hun tranen weg blijven slikken en deze kreten nog steeds gehoord worden over het type man, zullen ook onze jongens zich blijven verweren tegen hun tranen.

Wat wens ik dat onze kinderen, onze meisjes EN jongens, hun emoties mogen uiten. Boosheid, onzekerheid, tranen en teleurstelling. Emoties zijn er om gevoeld te worden. Het leert je een les. De emotie mag eruit in plaats van dat het wordt weggeslikt. Wat wens ik kinderen die verbonden zijn met hun gevoel in plaats van met het beschermingsmechanisme van wat verteld is wat hoort.

Mijn wens, deze verandering start bij het aanmoedigen van onze partners, onze mannelijke vrienden om ons heen. Alleen de papa’s en andere rolmodellen om de kinderen heen, kunnen laten zien dat tranen bij het leven horen. We mogen dat als ouders benoemen. We mogen vertellen dat tranen een prachtige communicatie is om te laten zien dat iets je pijn doet, je raakt of overweldigd wordt van vreugde.

Mama’s kunnen het vertellen. Papa’s kunnen het laten zien. Laat die tranen stromen, benoem wat je voelt. Kinderen zijn de meest prachtige mensen die doen wat ze voorgedaan hebben gekregen.

Dus, papa, slik jij je tranen weg of laat je ze lopen, benoem je je emoties?

Ieder kind loopt zijn eigen pad

By Ouderschap

Het schooljaar is bijna ten einde. De juffen en meesters zijn druk bezig met het afronden van dit jaar en vorm geven van volgend jaar.

Ik zie mijn kind. Het afgelopen schooljaar heeft een paar maanden gekend van ander onderwijs. Thuisonderwijs. Wat daar onder wordt verstaan is voor elk gezin, voor elk kind en elke situatie anders. Dat is oke. Ik heb het volste vertrouwen erin dat in elke situatie is geprobeerd dat te doen wat op dat moment mogelijk is geweest.

Toch merk ik dat ouders nu wat onzeker worden over het feit dat er maanden onderwijs is ‘gemist’. De vragen die terug gegeven worden of het slim is het kind naar een volgend schooljaar over te laten gaan, krijgt een andere wending. Wat mogelijk nooit de opzet mag zijn. Deze paar maanden onderwijs zullen niet de enige oorzaak zijn waardoor er mogelijk gevoeld wordt dat jouw kind misschien een ander pad loopt dan een ander kind.

Lieve ouders, elk kind bewandelt zijn eigen pad tot een punt dat het zelf verantwoordelijkheid kan dragen. Elk kind is hier in verschillend, elk pad kan hierin verschillend zijn.

Kinderen die daarbij verbonden zijn aan een onderwijssysteem zullen volgens wensen en richtlijnen van school de mogelijkheid worden geboden om nog eens extra stil te staan bij de mogelijkheden die het huidig schooljaar biedt. Een jaar extra doen, een jaar overslaan, het is het pad van dat kind in dat onderwijssysteem waarbij ouders en leerkracht kan kijken wat hem of haar toe komt.

Dat je kind mogelijk wat trager de schooljaren doorloopt zijn alleen nog maar de basisschooljaren. Graag zie ik dat mijn kind die doorloopt vanuit een ontspannen sfeer. Ik wens niet dat mijn kind nu al op de tenen moet lopen om het tempo van zijn jaargenootjes bij te benen. Dat mijn kind op de tenen moet lopen om aansluiting te behouden in welke vorm van ook. Na basisonderwijs volgen er nog zoveel jaren van ontwikkeling, van groei en persoonlijke balans vinden. Laten we er op vertrouwen dat elk kind op zijn eigen tempo leert, groeit en tot bloei komt!

Jouw kind loopt dus niet achter, je kan jouw kind alleen vergelijken met zichzelf!

Meisje, meisje, meisje…

By Ouderschap

Meisje, meisje, meisje. Wat had ik graag gewild dat ik vroeger kon voelen wat ik zelf graag wilde. En dan ook nog de durf om voor mijn eigen wens of verlangen op te komen, ook al was dat anders dan dat de meiden om me heen deden. In plaats daarvan gedroeg ik zij zoals ik dacht dat wenselijk was. Om leuk gevonden te worden, om erbij te horen. Wat had ik mijn onzekerheid graag willen ombuigen tot vertrouwen. Grenzen aangeven, vertrouwen in mijn eigen kunnen, mijn kwaliteiten ontdekken en daarvoor uit durven komen.

De meiden van nu, vanaf een jaar of 8-10 jaar, komen nu al in deze fase. Meidenvenijn, groepsdruk, erbij willen horen, heftige emoties en verdriet, pesten en onzekerheid zijn thema’s die rond het 9e levensjaar een grote rol gaan spelen.

Waar de wereld eerst vooral om het kind draait, gaan deze tieners de afhankelijk naar de wereld buiten hen ontdekken. Met al deze gevoelens en onzekerheden.

Soms wordt door ouders gezegd dat het lijkt alsof hun kind al in de puberteit verzeild is geraakt. Dit is niet het geval. Het is deze transitie naar de nieuwe werkelijkheid die maakt dat je kind zich anders voelt of gedraagt.

Voor deze meiden wil ik zo graag opkomen. Omdat ik weet dat er niets mooiers is dan jezelf durven zijn. Te weten wie je bent, wat jouw kwaliteiten zijn. Dat je durft te stralen. Jij bent je eigen Liefsteling.

In een kleine groep bied ik voor deze dames workshops aan.

Eerlijkheid en groei gaan hand in hand in groepsverband. In deze veilige setting gaan we onder genot van een knutsel, een spel of andere werkvorm onszelf ontdekken. Wat zijn onze kwaliteiten, hoe kom ik voor mezelf op, hoe ga je om met groepsdruk, hoe krijg ik vertrouwen in mijzelf.

 Liefs,
Myrthe

 
What do you want to do ?
New mail

Het energieke kind

By Ouderschap

Klimmen in de bomen, een verzameling moois van de straat in je zakken, springen in een net te diepe regenplas en oneindig veel fantasiekunstwerken bouwen op het strand.

De kinderen om me heen hebben me altijd verbaasd over het eigen spel, de eigen voorkeuren, de kwaliteiten en soms ook de hoeveelheid energie die per kind zo anders is.

Met de jarenlange ervaring bij kinderen met veel energie, vaker jongens dan meisje, ben ik me gaan interesseren in deze verschillen tussen jongen en meisje. Je hoort het om je heen, moeders zeggen het dat hun zoon zo anders is dan hun dochter. De energieke jongen is speels, actief, enthousiast, snel, competitief, leergierig, ongeduldig, impulsief, enthousiast. Maar ook de pittige meisjes kunnen omschreven worden met bovenstaande karaktereigenschappen.

Beide kinderen, jongens en meisjes, mogen de begeleiding krijgen om hun eigenheid te behouden binnen het wenselijke verlangen van gezin of school.

Als kers op de taart mag ik deze ervaring nog meer verfijnen bij mijn eigen energieke, avontuurlijke, levendige, intense Liefsteling. Hij en zoveel meer kinderen spiegelen me in hun gedrag, zijn emoties en de patronen de onderliggende wens of behoefte. Een behoefte van hen of bijvoorbeeld een verlangen in mijzelf.

Om deze jongens en meiden te laten zijn wie ze zijn, zichzelf ontdekken met hun kwaliteiten organiseer ik voor hen workshops.

In groepsverband ontdekken, beleven, samen werken, oplossingen bedenken en plezier hebben. Met onderliggend sociaal-emotionele levenslessen om bij stil te staan.

Liefs,
Myrthe

Bekijk workshops
 
What do you want to do ?
New mail

Wat de glimlach je vertelt

By Ouderschap

Wat de glimlach je vertelt

Wist je dat ieder babytje al voordat het geboren wordt een lach kan laten zien.
Je babytje lacht al in je buik. De eerste gezichtstrekken zijn vaak een reflex van een toegediende prikkel. De mondhoeken kunnen omhoog getrokken worden bij een voldaan gevoel of bij vermoeidheid.
Ook wanneer je babytje geboren is laat het al snel een tevreden gezicht bij een comfortabele houding zien of is het blij dat het poepje eruit is. De lach is nog niet doelbewust ingezet.

De eerste stille lach

Als je babytje ongeveer 6 weken is, mag hij de eerste oprechte grootse, vaak nog stille, glimlach tonen.
Een reactie op de lieve stem waarmee je praat. Het zien van je gezicht en herkennen van de geur.
Een moment van herkenning! Bekroond worden met een lach. Dat wil iedereen. Dit wordt ook wel de sociale glimlach genoemd.
.
Met het krijgen van die eerste glimlach komt een wederkerigheid op gang. De eerste communicatie wordt uitgebreid met tonen van blijde emoties. En dus ook met een lach met kirrende geluidjes erbij.
Waar een babytje aanvankelijk communiceert middels verschillende soorten huiltjes en gedrag dat je van zijn lichaamstaal af kan lezen. Nu heeft hij door dat emoties ertoe doen en dat deze glimlach effect heeft op de wereld om hem heen!

Maak oogcontact

Om die grootse tandenloze glimlach nog vaker te mogen zien, maak veel oogcontact met je babytje. Praat, klets en doe lekker gek. Je babytje is een goede imitator en zal je nadoen in deze wederkerige communicatie. Met mogelijk een dikke schaterlach tot gevolg.

De unieke glimlach

Vanaf ongeveer 6 maanden laat je babytje een unieke glimlach zien die vanuit oprechte intentie gemaakt wordt. En die lach kan naar elke persoon net anders zijn. Even zo zal de ene situatie een andere glimlach tonen dan een ander moment.

Een leuke tip. Onderzoek heeft aangetoond welke liedjes baby’s konden doen lachen. Vooral repetitieve liedjes met voldoende dynamiek blijken het goed te doen. Het tempo moet hierbij de hartslag van de baby evenaren. Het resultaat “The Happy Song”, blijkt een dikke hit.

Of je nu een babytje van 6 weken om je heen hebt of een puber van 14 jaar, geef hem vandaag eens een oprechte lieve glimlach. Ga op ontdekking en zoek uit waar jouw kind helemaal vrolijk van wordt.
Het verbindt! Voel de liefde stromen.
En geniet! Deze glimlach is er voor jou!

Liefs,
Myrthe

What do you want to do ?

New mail